vrijdag 24 april 2015

Pasen en kuikens

De vrijdagavond voor de paasvakantie begint, hebben we vier bezoekers die met ons mee naar huis gaan.  De kuikentjes van de kleuterschool krijgen een nieuwe thuis en een nieuwe mama in de tuin van Omi en Opi.  Die nieuwe mama mag je heel letterlijk nemen.  Er zit al een grote zwart  kip in de tuin en volgens Oscar is zij dan de nieuwe mama van de kuikentjes ;-)  Logisch ! 
Stinken dat die beesten doen ! De bedoeling was om ze tot op Paasmaandag bij ons te houden en ze dan mee te nemen naar Omi en Opi, maar zo lang houden we het niet vol.
De beestjes worden in ons bureau geparkeerd, samen met de Cars slaapzak/luchtmatras en het babymatrasje, want de Prinsjes zijn vast van plan om samen bij de kuikentjes te slapen.  Kwestie van ze niet alleen te laten die arme beestjes, want ze kennen het toch niet bij ons...



Nog geen 5 seconden nadat ik de kotjes schoongemaakt en de drink-en eetbakjes ververst heb, ligt alles alweer bijna vol met kuikenstront.  Ook rondom de kotjes ligt allerhande viezigheid en de stank in het bureau is niet te harden.  De jongens doen alsof ze niks merken en gaan toch bij de kuikentjes liggen om te slapen.  Nog voor middernacht komt Ruben naar ons en beslist om toch maar in zijn eigen bed te gaan liggen.  Officieel omdat Oscar zo dicht bij hem ligt, maar toch ook wel een beetje omdat het daar zo stinkt.  Oscar daarentegen houdt het heel de nacht vol en weet ons te zeggen dat de kuikens goed geslapen hebben.  Ik wordt een beetje gek van de beestjes, zo zenuwachtig dat die zijn, en Droomprins vertoont al wat tekenen van allergie, dus de kuikens moeten er vandaag uit !  Leve Opi die bereid is om ze nu al op te vangen.  Tot zover onze korte ervaring met huisdieren ;-)



Paasmaandag !  Eindelijk paaseitjes zoeken in de tuin bij Omi en Opi. Niet zo'n denderend weer, het regent zelfs een beetje maar dat kan de pret niet bederven.  Het heerlijke lammetje kan iedereen bekoren (behalve de kleinste Prins, maar die lust niks meer tegenwoordig).

Nonkel Dries probeert de Prinsjes op het verkeerde spoor te zetten 

Gevonden ! 

En het laatste ei hebben we ook !

Van Omi mogen ze zelfs op haar telefoon spelletjes spelen

Nu zijn we twee weken verder en de kuikentjes zijn al wat groter geworden.  De zwarte "mamakip" blijkt niet zo'n goede mama te zijn.  Ze pikt en kakelt naar de kuikentjes en probeert al het eten voor zichzelf te houden, maar gelukkig laten de kleine beestjes zich niet zo maar doen.  Daar waar onze grootste Prins absoluut geen schrik heeft voor de kippen en ze zelfs uit z'n hand te eten geeft, blijft mijn kleinste Prinsje een beetje op de achtergrond staan.  Hij werd net achtervolgd door de hele meute en wordt liever niet geprikt door die kleine snaveltjes ;-) .




woensdag 1 april 2015

Paaseitjes schilderen

Een leuke woensdagmiddag activiteit dacht ik zo, paaseitjes schilderen.  De zonen hadden het gezien op TV en ik had gelijk zoiets van : dat kunnen wij ook !  Alleen, ik heb dat nog nooit gedaan, ik heb zelfs nog nooit een ei gekookt.  Wel al omeletten, roereieren en paardenogen gebakken, maar nog nooit een ei gekookt.  Leve het internet en alle informatie die we daarop vinden ;-)
Mijn Prinsjes zijn niet altijd zo voorzichtig, dus ik ga voor hardgekookte eieren ipv de uitgeblazen variant (veel te breekbaar!).  Eierverf heb ik niet, maar met gewone plakkaatverf zal het ook wel lukken zeker ?  We beginnen er aan !

Het gaat niet helemaal zoals ik voor ogen had.  Eieren zijn lastiger om te beschilderen/versieren dan ik had gedacht.  Mijn oudste Prinsje verliest al snel de moed omdat het resultaat er helemaal niet zo perfect uit ziet en hij gaat nooit voor iets minder dan perfect.  Ik probeer hem uit te leggen dat niet alles altijd perfect hoeft te zijn, maar hij heeft er geen oren naar.  "Waarom zijn die van jou dan wel mooi?" vraagt hij mij? Die van mij zijn helemaal niet zo mooi, zeker niet als je kijkt naar wat voor kunstwerkjes anderen er van maken, maar in zijn ogen zien mijn eitjes er natuurlijk beter uit dan die van hem...





Mijn kleinste Prinsje maakt er een warboel van kleurtjes van en lijkt zich op het eerste zicht te amuseren, tot hij niet zo goed oplet en een eerste ei laat vallen.  Ze zijn dan wel hardgekookt, maar de schaal breekt toch.  Niet zo erg, er is nog een eitje om te versieren.  Maar algauw laat hij ook het volgende eitje vallen.  Huilend kruipt hij onder de tafel, om niet zo lang daarna stiekem weg te sluipen om op de iPad te gaan spelen.  De stiekemerd ! 



Dit is het resultaat



Geen onverdeeld succes !  Gelukkig kunnen we toch nog lachen en gekke bekken trekken naar mijn fototoestel :-) De lieverds !