zaterdag 28 december 2013

Kapitein Winokio

Gisteravond zijn we gaan kijken naar een concert van Kapitein Winokio. De Prinsjes zijn grote fan en nu hebben we hem dus eindelijk in het echt gezien in de AB in Brussel.
Voor Kerst had ik matrozentruitjes gekocht voor de Prinsjes, speciaal om naar de kapitein te gaan. Zien ze er niet super schattig uit?  Ze waren dolenthousiast en konden niet wachten om te vertrekken !
De deuren zouden opengaan om vier uur, dus Droomprins brengt ons naar centrum Brussel en om kwart voor vier staan we met ons drietjes buiten in de regen te wachten aan de AB.  Gelukkig dat we zo vroeg zijn want de rij voor de zaal wordt alsmaar langer. Het zijn ongenummerde plaatsen dus er vroeg bij zijn is de boodschap om goede zitplaatjes te bemachtigen.  Het lukt ons dan ook om zes plaatsen te reserveren op de vierde (!) rij ! Ruben's vriendinnetje Jorien en haar grote zus Merel en mama Lies komen ook met ons mee kijken.  Het podium is omgetoverd tot een wit sneeuwlandschap met een pinguin, de Noordpool.
Mijn kleinste Prinsje vraagt zich even af hoe het komt dat de sneeuw niet smelt in de warme zaal, waarop mijn grote Prinsje zegt dat die sneeuw van karton gemaakt is en toch niet kan smelten, met een blik op zijn gezicht van "allez, dat weet toch iedereen" :-). Omdat we nog zo lang moeten wachten voordat de voorstelling begint, had ik de iPad meegenomen, zo gaat een uur vlug voorbij.  Vijf minuutjes voor het begint, komen de vriendinnetjes ook aan en kan de pret eindelijk beginnen !
De Kapitein, Mevrouw de Poes en de matrozen stampen zich warm in het vrieslandschap en beginnen met een liedje over de kou en al snel krijgt iedereen het er warm van.  Dan komt het pinguinlied.  De kapitein vraagt om mee te dansen als een pinguin en dat moet je mijn Prinsjes geen twee keer vragen.  Ze springen uit hun stoelen en doen enthousiast mee.  Ruben doet alles met een doodserieus gezicht, maar ik weet dat hij er enorm van geniet, hij gaat echt op in de fantasiewereld van de Kapitein. De ene na de andere gast komt erbij en al gauw wordt het een echt feest op het podium. Roland speelt de gekke therapeut, Nathalie Delcroix en Bjorn Eriksson zijn twee verliefde eskimo's, Pieter-Jan de Smet de stoere machinist en Eva De Roovere de lieve huski africhtster.  De voorstelling is niet alleen super voor de kinderen, die dansen en zingen uit volle borst mee, maar ook voor de mama's en de papa's.  De bindteksten zitten vol kleine grapjes die de kindjes niet begrijpen, maar waar wij wel mee kunnen lachen.  De Kapitein krijgt ook ons aan het dansen en zingen en vertedert alle mama's in de zaal met zijn mooie lied voor alle mama's.  Ik vind Kapitein Winokio echt super voor kinderen, hij betuttelt ze niet zoals sommige andere wel doen, neemt kinderen serieus en maakt dan ook goeie bewerkingen van oude kinderliedjes en toffe nieuwe melodietjes die de kinderen zo oppikken.  De Prinsjes kijken al uit naar volgend jaar ! 


maandag 23 december 2013

Kerst

Morgen is het kerstavond, altijd een leuk moment met de familie van mijn papa bij onze allerliefste tante.
Normaal gezien hoeven we die avond enkel onze voetjes onder de tafel te schuiven, maar dit jaar doen we het anders.  Iedereen is verantwoordelijk voor een deel van het diner en dat is maar goed ook, want het is inderdaad niet makkelijk om in je eentje te moeten koken voor 12 grote mensen en 4 kindjes.
Wij, en daarmee bedoel ik mezelf :-), staan in voor het eten voor de kleintjes en voor een dessert.  Onze Prinsjes eten graag zelfgemaakte hamburgertjes, dus die keuze is snel gemaakt, maar voor het dessert weet ik het nog niet zo goed.  Ik kan een natte chocolade cake maken van Nigella Lawson, maar die heb ik al een paar keer gemaakt voor mijn familie, dus misschien moet ik maar eens iets nieuws proberen.  Onlangs ontdekte ik een nieuwe site die recepten verzamelt van verschillende sites van over heel de wereld, Yummly. Heel toffe lay-out en leuke recepten, maar vandaag vind ik mijn goesting niet. Dan maar eens snuffelen in mijn kookboeken. In Jamie Olivers' Jamie's Amerika vind ik eindelijk wat ik zoek.  Een Mole Chocolade taart.  Chocolade is altijd goed en deze taart is net iets specialer omdat er dulce de leche en hazelnoten inzitten. Voor de liefhebbers kan er ook een kruidenmengeling van gember, kaneel, kruidnagel, korianderzaadjes en gedroogde spaanse peper op die tot een poeder vermaald worden.Geserveerd met een toefje huisgemaakt slagroom lijkt me dit ideaal voor morgen!
Nu dat ook beslist is wil ik boodschappen gaan doen, maar daar zijn de Prinsjes het duidelijk niet mee eens.
Eerst moet er nog geschilderd worden voor Omi en Opi. Normaalgezien krijgen de volwassenen, van mijn gezin toch, geen kadootje, maar de Prinsjes staan er op om toch iets voor hen te maken.  Ik heb ooit eens verfgerei gekocht in de Ikea, maar nooit de moed gehad om er samen met de jongens aan te beginnen. Vooral Oscar is niet van de properste, maar het moest er ooit eens van komen, dus waarom nu niet.  Ik stel voor om te schilderen en ze zijn allebei dolenthousiast!  Ruben had al een tekening gemaakt en wil die nu schilderen en voor Oscar teken ik een vogelhuisje met een paar vogeltjes die hij dan kan inschilderen. Terwijl Oscar bezig is, wil Ruben toch liever dat ik ook voor hem iets teken en dus wordt het een raket met een planeet en een paar sterren.  Ik moet zeggen dat dit schilderen beter meevalt dan ik gedacht had.  Oscar heeft zelfs geen vlekken op zijn handen en op het tapijt dat onder de tafel ligt, is geen vlekje te bespeuren. Voor herhaling vatbaar en de resultaten mogen er ook wezen, al zeg ik het zelf ;-)

Ik kijk alvast uit naar morgenavond.  Kerst is één van de gezelligste feesten van het jaar. De kerstboom, de lichtjes, versieringen, het lekkere eten en vooral de warmte van de mensen rond ons heen! 
Vrolijk Kerstfeest iedereen ! 

zondag 8 december 2013

Dubbel gevoel

De Sint is langs geweest, de Prinsjes super blij met de cadeautjes dus nu is het tijd om de kerstboom boven te halen. De winter is niet bepaald mijn favoriete seizoen, ik hou niet van de kou en de regen en nog veel minder van de sneeuw, maar de sfeer en gezelligheid van kerst kunnen me wel bekoren. Ons leeshoekje wordt verzet naar het midden van de woonkamer om plaats te maken voor de kerstboom.  Geen echte, maar een kunststof exemplaar. We hebben wel al eens een echte boom gehad, maar de naalden die zo'n ding verliest zijn niet te tellen en een echte prikt ook zo ongelofelijk als je er de versiering in hangt.  Ik vind niet dat je echt het verschil ziet, zeker niet als je hem vol met ballen, slingers en lichtjes hangt.  Droomprins staat in voor de opbouw van de boom en de Prinsjes en ik voor de versiering.  Sobere versiering vind je bij ons niet, een kerstboom moet voor mij volhangen! Ik vind het fijn om te mixen. De Prinsjes hadden vorig jaar voor het eerst iets zelf gemaakt om in de boom te hangen. Hun creaties pronken vrolijk naast de ballen van de winkel. De woonkamer wordt gelijk dubbel zo gezellig 's avonds met de lichtjes van de kerstboom aan!
Dit jaar worden de komende weken echter iets moeilijker doordat mij opa beslist heeft dat hij niet meer verder wil leven.  Ondanks het feit dat hij zich zou kunnen laten behandelen voor zijn aandoening, heeft hij geen zin meer in de zware ongemakken van chemo en het verdere behandelingsproces. Hij is 83 en heeft het opgegeven. Ik begrijp hem en heb respect voor zijn keuze, maar ik begrijp niet waarom hij niet meer probeert het beste te maken van de vier weken die hem nog resten. In principe zou hij nog een paar mooie momenten kunnen beleven met zijn kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen, maar in de plaats daarvan ligt hij in zijn bed in de living, zegt bijna niks meer en staart voor zich uit, bijna alsof hij er nu al niet meer is...
Ruben is op dit moment nogal met de dood bezig, hij vraagt vaak of opa al dood is... Ik zou hem graag nog een keertje meenemen naar opa, maar dat zit er denk ik niet meer in. Het is alsof opa er ook niet meer in geïnteresseerd is om zijn achterkleinkinderen te zien. Misschien word ik ook wel zo als ik in die fase van m'n leven zit, misschien ook niet... Ik hoop althans van niet,want ik zou het erg vinden als mijn naaste familie met negatieve gevoelens zou blijven zitten omtrent mijn levenseinde.
Samen met mijn Prinsjes en mijn Droomprins, mezelf koesterend in hun warmte, ga ik toch proberen te genieten van deze gezellige, sfeervolle dagen.