donderdag 8 oktober 2015

Danskriebels

Een tijdje geleden schreef ik dit stukje over dansen (maar is nooit op de blog geraakt) :

Foto : Ronald De Buck
"Het is me eindelijk gelukt !   Ik dans opnieuw.  En serieus deze keer :-)
Vorig jaar was ik in Brussel ook al eens opnieuw gestart, maar in mijn eentje houd ik dat blijkbaar niet zo lang vol.  De eerste les ging, de tweede ook, maar dan voelde ik me een weekje niet zo lekker en toen was het over.  In mijn eentje ergens naar toe blijven gaan, is niet zo eenvoudig.

donderdag 1 oktober 2015

Ochtend chaos #boostyourpositivity

Bij Lilith zag ik een blogpost over de #boostyourpositivity campagne van Activia.  Ze vroeg naar onze ervaringen met de ochtendspits.  Die loopt hier niet altijd van een leien dakje en dus bij deze een klein verslag van een "normale" doordeweekse ochtend.


De Yoda en Batman wekkers van de Prinsjes staan op zeven uur.  Dan hebben we dus een uurtje om te ontbijten, wassen, kleren aan te doen en te vertrekken.  Meestal wordt ik al een tijdje vóór zevenen gewekt door het warme lijfje van mijn kleinste Prinsje dat zich, meestal met fles, tegen mij aan komt wurmen. Dan begint ook het gefriemel en gewoel en is de nacht voor mij officieel voorbij.  Als de wekkers aflopen, komt de oudste ook naar ons bed.  Droomprins is dan al een tijdje vertrokken, dus lekker veel plaats voor ons drietjes.  Maar dan wordt het moeilijk, want uit bed geraken is dan niet meer zo evident ;-).

vrijdag 18 september 2015

De herfst is in aantocht

Hoewel we nog af en toe mogen genieten van een straaltje zon, is het toch grotendeels voorbij met het zalige zomerweer.  Het wordt al flink kouder en Droomprins vroeg zich deze week al luidop af of we de verwarming 's ochtends toch al niet zouden aanzetten.  Zot, riep ik luidkeels terug.  Daar is het toch nog veel te vroeg voor !  We gaan de verwarming toch niet opzetten wanneer de zomer officieel nog bezig is.  Al moet ik wel toegeven dat het fris begint te worden als je 's ochtends nat uit de douche komt :-)

Ons grootste Prinsje kijkt al uit naar de winter.  Ik ben aan het breien geslaan en hij heeft direct een sjaal en muts uitgekozen die ik voor hem moet maken.  Het resultaat is nog niet 100% wat het zou moeten zijn, maar het komt er aardig bij in de buurt.  Ruben is in ieder geval tevreden met het resultaat.


Zo'n breiboek volgen is toch niet evident.  Ze proberen wel van a tot z uit te leggen wat en hoe je het moet doen, maar mocht er geen youtube geweest zijn, dan was het me nooit gelukt om te begrijpen hoe je precies alles moet doen! 


De Prinsjes zijn ook opnieuw gestart met school. Ruben zit nu in het 1ste leerjaar en Oscar in de 3de kleuterklas.  Ruben was in de vakantie heel enthousiast om te beginnen aan het 1ste leerjaar, maar ondertussen moet hij zijn mening toch een beetje bijstellen.  Hij vindt het blijkbaar heel lastig om "heel de dag" op een stoel te moeten blijven zitten...  Het rekenen gaat dit jaar maar tot 20, wat ook een teleurstelling was, aangezien de rekensommen die hij voor zichzelf maakt veel verder gaan dan 20. Met lezen staat hij nog niet zo ver als met rekenen, dus ik denk dat we daar dan extra ons best voor gaan doen, om even goed in lezen en schrijven te worden als in rekenen.  Nieuw dit jaar is dat hij ook huiswerk mee naar huis krijgt.  De geschreven taak heeft hij meestal al af in het half uurtje studie, maar het woorddoosje moet 's avonds thuis toch nog even bovengehaald worden en dat valt niet altijd mee.

Oscar heeft dit jaar een compleet nieuwe juf en dan nog wel eentje met dezelfde naam als zijn mama, juf Line (anders geschreven, dat wel).  Hij dacht eerst dat ik zijn nieuwe juf zou worden, maar helaas, dat zouden mijn zenuwen niet aankunnen.  Vorig schooljaar had ik de eer om meester Bram een dagje te helpen met de sportdag.  13 kleuters had ik onder mijn hoede, en ik moet zeggen dat dat niet mee viel.  Petje af voor al die meesters en juffen die dag in, dag uit voor onze kindjes zorgen en ze ook nog iets proberen bij te brengen.  De nieuwe juf dus, die kent hij nog helemaal niet want ze is ook nieuw op de school.  Ze lijkt me iemand die de touwtjes van haar klas stevig in handen heeft en bijstuurt waar nodig.  Dat was afgelopen woensdag blijkbaar ook nodig bij Oscar, die niet wou luisteren.  Vier keer (!) moest ze vragen om de puzzel op te ruimen.  Oscar begon er aan, maar ging telkens al snel iets anders doen, zijn oren zaten blijkbaar niet op de juiste plaats die dag.  Ik opperde nog aan de juf dat de papa dat ook soms heeft, dat hij niet hoort wat je zegt, maar de juf was toch van mening dat het probleem niet was dat hij de opdracht niet gehoord had, maar dat hij ze niet wou horen ;-).  Oscar stond er maar beteuterd bij toen ik hem met mijn strengste gezicht aankeek en probeerde om niet in lachen uit te barsten waar de juf bijstond.

Oscar's vijfde verjaardag gaat dit jaar niet onopgemerkt voorbij. Afgelopen zondag was er al een last-minute georganiseerd feestje met een aantal vriendjes van school en deze zondag gaan we op Oscar's verzoek eten in Sensunik, een restaurant in Antwerpen met een speelzolder.  De kindjes spelen en eten op zolder en de volwassenen kunnen rustig genieten van lekker eten beneden in het restaurant.

De circusschool begint dit weekend ook weer en zondag hebben de Prinsjes allebei hun eerste zwemles van juf Stefanie. En ik kan daar nog een nieuw zwembadpak voor gaan kopen ook! Nieuwe avonturen aan het begin van een nieuw seizoen...





donderdag 28 mei 2015

Droomprins verjaart !

Dit jaar had ik absoluut geen idee van wat ik Droomprins zou geven voor zijn verjaardag.  En hij zelf nog minder, dus daar zat ik met een probleem.  De prinsjes zijn al een tijdje in de ban van Lego Star Wars en omdat Droomprins de echte Star Wars natuurlijk veel beter vindt dan de Lego versie ervan, had hij hen beloofd om de Star Wars Trilogie te kopen voor zijn verjaardag.  Niet echt een verrassing voor Droomprins, maar daar hebben we cadeau nummer 1. 
Omdat ik echt niet weet wat te kopen, besluit ik niks te kopen en de jongens aan het werk te zetten :-)
Tekeningen worden gemaakt, tekstjes en foto's uitgeprint van Pinterest.  Ik koop een A4 Atoma schrift, plakband en nog wat versierseltjes en we beginnen eraan.  In het grootste geheim knutselen we samen aan een verjaardagsplakboek ! Droomprins heeft al lang in de gaten dat er iets aan de hand is, maar doet naarstig of zijn neus bloedt.  De Prinsjes amuseren zich kostelijk en vinden het super spannend om aan dit geheime boek te werken en het dan ook nog eens niet aan papa te mogen vertellen.  Oscar kan het toch niet laten om af en toe aan de papa te gaan vertellen dat hij zeker niet in de kleine kamer mag komen want dat we daar iets aan het doen zijn wat hij zeker niet mag weten...






Op de avond dat we de verjaardag met ons viertjes gaan vieren, willen de Prinsjes persé hun beste kleren aandoen.  Hemd en strik of das.  Ze willen er piekfijn uitzien voor de papa.  Ik draag al heel de dag hoge hakken dus ik ben blij om mijn "nette" kleren uit te trekken en mijn "gemakkelijke" kleren aan te doen voor een ontspannend avondje verjaardag vieren. Dit leidt tot grote verontwaardiging bij de jongens ;-).De Prinsjes kunnen niet wachten om de cadeaus af te geven. Droomprins komt nog maar net thuis en hij wordt al gebombardeerd met de pakjes en verplicht om ze zo snel als mogelijk open te maken.  Gelukkig is hij super blij met zijn cadeaus!


De volgende dag is een woensdag en de Prinsjes willen graag met hun nette kleren naar school.  Ik heb het hart niet om er tegen in te gaan en laat ze maar doen.  Toevallig moeten we die middag ook pasfoto's laten maken voor de nieuwe Kids ID en daar staan ze dus ook allebei heel netjes op ;-)


Het is een beetje moeilijk om niet te mogen lachen op de foto, zeker niet als de andere broer er alles aan doet om je te doen lachen natuurlijk...  Oscar kan nog net een monkellachje wegstoppen en bij Ruben staat zijn blik op oneindig.  Fantastisch toch, pasfoto's ! 

donderdag 7 mei 2015

Behind the scenes - fotoshoot bij mama

De prinsjes zijn een geliefd onderwerp voor de foto-experimentjes van ons mama.  Ruben en Oscar zijn gewillige modelletjes.  Voor vijf minuten toch.  Daarna is de serieux als eens ver te zoeken en kan Omi enkel nog foto's maken van hoe de Prinsjes denken dat ze gefotografeerd moeten worden ;-)
Een paar weken geleden deden we een shoot rond het thema "zee".  Omi had papieren bootjes gevouwen, gestreepte zeemans t-shirtjes werden bovengehaald, de teil gevuld met water en het witte doek gespannen op het terras.  De jongens doen even wat Omi vraagt, maar echt spelen met die papieren bootjes in het water is natuurlijk veel leuker dan er alleen maar naar kijken en doen alsof je er tegen blaast ;-)





Dit is dan het uiteindelijke resultaat

Foto: Hilde van Hove aka Omi

Voor de volgende foto zijn er schelpjes nodig, veel schelpjes.  En natuurlijk ook twee kleine jongetjes, eerst Ruben, dan Oscar.  Let vooral op het "engelachtige" gezicht mijn jongste.  Dat is nogal een acteur hoor! Ongelooflijk, mama en ik lagen in een deuk van het lachen, want hij bleef het maar volhouden om zo te kijken, ondanks verwoede pogingen van zijn broer om hem te doen lachen. Uiteindelijk kon hij toch niet anders omdat hij bijna gewurgd werd door de wilde omhelzing van Ruben.  Broertjesliefde, is er iets schoner ?







En het uiteindelijke resultaat

Foto : Hilde Van Hove aka Omi
Grandioos toch, die blik ! Misschien moet ik hem maar eens uitlenen als kindmodelletje, daar gaan we nog geld mee verdienen ;-) (Grapje hé, voor al wie het niet door heeft ...)

vrijdag 24 april 2015

Pasen en kuikens

De vrijdagavond voor de paasvakantie begint, hebben we vier bezoekers die met ons mee naar huis gaan.  De kuikentjes van de kleuterschool krijgen een nieuwe thuis en een nieuwe mama in de tuin van Omi en Opi.  Die nieuwe mama mag je heel letterlijk nemen.  Er zit al een grote zwart  kip in de tuin en volgens Oscar is zij dan de nieuwe mama van de kuikentjes ;-)  Logisch ! 
Stinken dat die beesten doen ! De bedoeling was om ze tot op Paasmaandag bij ons te houden en ze dan mee te nemen naar Omi en Opi, maar zo lang houden we het niet vol.
De beestjes worden in ons bureau geparkeerd, samen met de Cars slaapzak/luchtmatras en het babymatrasje, want de Prinsjes zijn vast van plan om samen bij de kuikentjes te slapen.  Kwestie van ze niet alleen te laten die arme beestjes, want ze kennen het toch niet bij ons...



Nog geen 5 seconden nadat ik de kotjes schoongemaakt en de drink-en eetbakjes ververst heb, ligt alles alweer bijna vol met kuikenstront.  Ook rondom de kotjes ligt allerhande viezigheid en de stank in het bureau is niet te harden.  De jongens doen alsof ze niks merken en gaan toch bij de kuikentjes liggen om te slapen.  Nog voor middernacht komt Ruben naar ons en beslist om toch maar in zijn eigen bed te gaan liggen.  Officieel omdat Oscar zo dicht bij hem ligt, maar toch ook wel een beetje omdat het daar zo stinkt.  Oscar daarentegen houdt het heel de nacht vol en weet ons te zeggen dat de kuikens goed geslapen hebben.  Ik wordt een beetje gek van de beestjes, zo zenuwachtig dat die zijn, en Droomprins vertoont al wat tekenen van allergie, dus de kuikens moeten er vandaag uit !  Leve Opi die bereid is om ze nu al op te vangen.  Tot zover onze korte ervaring met huisdieren ;-)



Paasmaandag !  Eindelijk paaseitjes zoeken in de tuin bij Omi en Opi. Niet zo'n denderend weer, het regent zelfs een beetje maar dat kan de pret niet bederven.  Het heerlijke lammetje kan iedereen bekoren (behalve de kleinste Prins, maar die lust niks meer tegenwoordig).

Nonkel Dries probeert de Prinsjes op het verkeerde spoor te zetten 

Gevonden ! 

En het laatste ei hebben we ook !

Van Omi mogen ze zelfs op haar telefoon spelletjes spelen

Nu zijn we twee weken verder en de kuikentjes zijn al wat groter geworden.  De zwarte "mamakip" blijkt niet zo'n goede mama te zijn.  Ze pikt en kakelt naar de kuikentjes en probeert al het eten voor zichzelf te houden, maar gelukkig laten de kleine beestjes zich niet zo maar doen.  Daar waar onze grootste Prins absoluut geen schrik heeft voor de kippen en ze zelfs uit z'n hand te eten geeft, blijft mijn kleinste Prinsje een beetje op de achtergrond staan.  Hij werd net achtervolgd door de hele meute en wordt liever niet geprikt door die kleine snaveltjes ;-) .




woensdag 1 april 2015

Paaseitjes schilderen

Een leuke woensdagmiddag activiteit dacht ik zo, paaseitjes schilderen.  De zonen hadden het gezien op TV en ik had gelijk zoiets van : dat kunnen wij ook !  Alleen, ik heb dat nog nooit gedaan, ik heb zelfs nog nooit een ei gekookt.  Wel al omeletten, roereieren en paardenogen gebakken, maar nog nooit een ei gekookt.  Leve het internet en alle informatie die we daarop vinden ;-)
Mijn Prinsjes zijn niet altijd zo voorzichtig, dus ik ga voor hardgekookte eieren ipv de uitgeblazen variant (veel te breekbaar!).  Eierverf heb ik niet, maar met gewone plakkaatverf zal het ook wel lukken zeker ?  We beginnen er aan !

Het gaat niet helemaal zoals ik voor ogen had.  Eieren zijn lastiger om te beschilderen/versieren dan ik had gedacht.  Mijn oudste Prinsje verliest al snel de moed omdat het resultaat er helemaal niet zo perfect uit ziet en hij gaat nooit voor iets minder dan perfect.  Ik probeer hem uit te leggen dat niet alles altijd perfect hoeft te zijn, maar hij heeft er geen oren naar.  "Waarom zijn die van jou dan wel mooi?" vraagt hij mij? Die van mij zijn helemaal niet zo mooi, zeker niet als je kijkt naar wat voor kunstwerkjes anderen er van maken, maar in zijn ogen zien mijn eitjes er natuurlijk beter uit dan die van hem...





Mijn kleinste Prinsje maakt er een warboel van kleurtjes van en lijkt zich op het eerste zicht te amuseren, tot hij niet zo goed oplet en een eerste ei laat vallen.  Ze zijn dan wel hardgekookt, maar de schaal breekt toch.  Niet zo erg, er is nog een eitje om te versieren.  Maar algauw laat hij ook het volgende eitje vallen.  Huilend kruipt hij onder de tafel, om niet zo lang daarna stiekem weg te sluipen om op de iPad te gaan spelen.  De stiekemerd ! 



Dit is het resultaat



Geen onverdeeld succes !  Gelukkig kunnen we toch nog lachen en gekke bekken trekken naar mijn fototoestel :-) De lieverds !