Ons grootste Prinsje heeft sinds een tijdje een fascinatie voor Parijs. Op Ketnet kijkt hij graag naar "Loulou de Montmartre", dat zich afspeelt in Parijs en ook bij Cars II gaan ze langs in Parijs. Hij vroeg al een paar keer om daar naar toe te gaan en nu was het dus eindelijk zo ver !
Droomprins en ik dachten eerst om een dagje te gaan. 's Ochtends om 7u vertrekken en dan 's avonds laat weer naar huis, maar twee dagen voor ons geplande uitje beslissen we ineens om er toch een overnachting aan te plakken om niet alles vlug vlug te moeten doen en de stress van de ochtendspits te vermijden. Op woensdagavond beginnen we te zoeken naar een hotelletje of appartementje voor donderdagavond, niet evident als je de prijs een beetje binnen de perken probeert te houden. Ver na bedtijd vindt Droomprins dan eindelijk een flatje dat super gelegen is, vlakbij de Champs Elysées, aan een redelijke prijs. Wat een geluk, ik wou al bijna de hoop opgeven ! Heerlijk was het om de kinderen die donderdagochtend wakker te kunnen maken met de boodschap dat we die middag al zouden vertrekken.
Koffers volgepakt met sandwiches en choco, fruitjes, koekjes en flesjes water en daar gaan we !
De Prinsjes slapen als we pas vijf minuten in de auto zitten, dus dit wordt een makkie. Helaas slapen ze niet zo heel lang, maar de rest van de reis verloopt vrij rustig. Eten, drinken en vrachtwagens kijken, meer amusement hebben ze blijkbaar niet nodig. Wanneer we Parijs naderen, stijgt de spanning. We rijden onder de landingsbanen van Charles De Gaulle en niet lang daarna zijn we eindelijk in Parijs. De jongens kijken hun ogen uit tijdens het laatste stuk naar het hotel/flat. De Parijzenaars hebben een vinnige rijstijl, dat is ook Ruben opgevallen. Ik zou er niet durven rijden, maar mijn Droomprins voelt zich hier als een vis in het water en rijdt vinnig mee. Nog even voorbij de Arc de Triomphe en we zijn er! Ons flatje ligt in een mooi gebouw met zo'n oude lift in het midden van een trappenhal. Mini living/keuken met slaapbank, een slaapkamer met dubbel bed en een badkamer, meer moet dat niet zijn. De Prinsjes hebben al vlug beslist dat papa op de bank moet slapen en dat zij, samen met mama, in het grote bed zullen liggen. Dat is dan geregeld !
Nu de flat goedgekeurd is, gaan we de buurt een beetje verkennen. We wandelen naar de Seine en zien dat we eigenlijk ook vlakbij de Eiffeltoren zijn. We komen langs mooie gebouwen, allemaal in die typisch Parijse stijl, dure winkels, gezellige bars en terrasjes. Aangezien we niet voor zeven uur terecht kunnen in het restaurant van onze keuze, gaan we nog even aperitieven op een terras met uitzicht op de Eiffeltoren. Mensen kijken is één van mijn favoriete bezigheden en in Parijs kan je uren naar allemaal verschillende mensen kijken. Ruben begint nu echt honger te krijgen en stilletjes aan lopen we naar het restaurant.
Italiaans is de veiligste keuze met twee jonge moeilijke eters. Tijdens het wandelen was ons oog gevallen op Cantina di Luca, met een warme retro look, schappelijke prijzen en een menu bambino, de perfecte keuze voor onze eerste avond. Het eten was delicieus, de Prinsjes vonden het ook heel lekker, en de bediening vriendelijk, heel attent voor de jongens, wat ik voor Parijs toch niet evident vind.
Het wordt vrij laat, dus tijd om naar huis te gaan. Oscar valt als een blok in slaap, maar Ruben heeft het moeilijker. Droomprins en ik hadden graag nog een glaasje gedronken op Droomprins'slaapbank, maar dat is er niet meer van gekomen...
De volgende ochtend ontbijten we bij Josephine, een heerlijke bakkerij op twee passen van onze flat. Heerlijke ontbijtkoeken, vers fruitsap en straffe koffie, de ideale start voor een drukke dag. Op ons grootste Prinsje's verlanglijstje stond de Eiffeltoren, dat wordt dus onze eerste bestemming. Wij vinden het altijd handig om onze buggy mee te nemen als we op daguitstap gaan. Het is een dubbele buggy van Phil & Teds, want ook al is de oudste al 5 jaar, toch wil hij nog graag in de buggy zitten als we lang onderweg zijn. Dit is zo één van die investeringen die echt de moeite is geweest, we gebruiken hem al ruim vier jaar en ik denk niet dat we hem in de nabije toekomst snel zullen weg doen.
De Prinsjes zijn allebei onder de indruk van de Eiffeltoren. Ik zelf had die ook nog nooit van zo dichtbij gezien en ik moet zeggen dat hij best groot is ;-) . Helaas zijn de wachtrijen om op de toren te gaan veel te lang en gelukkig accepteren de Prinsjes vrij vlug dat we er deze keer niet op zullen gaan, maar misschien een volgende keer. Ruben ziet een toeristenbus, zo'n dubbeldekker met een open dak, en vraagt of we daar niet op kunnen . Droomprins en ik kijken elkaar aan, want zo'n bus da's ons toch echt iets te toeristisch, maar uiteindelijk geven we dan toch toe en even later zitten op het dak van zo'n bus die ons in anderhalf uur de hoogtepunten van Parijs zal laten zien. Op voorhand had ik ook al eens stiekem gekeken naar de prijzen van zo'n bustocht en de meeste tours die ik gevonden had waren allemaal zo'n rond de 30€ voor volwassenen en 16€ voor kinderen, maar die van ons, Foxity, was een stuk goedkoper en de jongens mochten zelfs gratis mee van de chauffeur. Ruben vond dit fantastisch, hij heeft zijn ogen uitgekeken, stelde vragen en luisterde aandachtig wanneer ik hem iets uitlegde. Oscar vond het leuk om bovenop een bus te zitten, maar ik heb niet de indruk dat hij veel aandacht had voor waar we allemaal voorbij reden. Zo'n toeristenbus zou ik nooit doen als ik alleen met droomprins in Parijs zou zijn, maar voor met kinderen is dit wel super, je ziet heel veel op een korte tijd zonder dat het te vermoeiend voor ze is, echt een aanrader !
Na de lunch bij Bread and Roses, waar de kinderen alle coquilles uit het taartje van Droomprins opeten, trekken we naar de Jardin de Luxembourg, waar de Prinsjes naar hartelust kunnen spelen in de speeltuin. Ik stond er wel een beetje van versteld dat je moet betalen om in de speeltuin te kunnen, ook als ouder wanneer je mee naar binnen wilt met je kinderen. Niet dat het zo duur is, 2,5€, maar toch had ik dit niet verwacht. Het is wel een leuke speeltuin en nadat de Prinsjes zich er van verzekerd hebben dat we op hetzelfde bankje zullen blijven zitten, gaan ze op onderzoek uit.
Omdat Ruben's favoriete tv-serie "Loulou de Montmartre" heet, moeten we natuurlijk ook naar Montmartre. Tegen die tijd slaapt Oscar, zelfs wanneer we hem vanuit de auto overdragen naar de buggy, blijft hij verder slapen, die is niet meer wakker te krijgen. De buggy in de steile straatjes van Montmartre omhoog duwen is een ander paar mouwen. Samen met Ruben loop ik even naar de Sacré Coeur, de trapjes op met de buggy gaat al helemaal niet, maar die paar trapjes gaan er nog wel af voor mijn grote Prinsje, poseren daarentegen was met grote tegenzin ;-) . Droomprins is zo gek geweest om ze beiden een cadeautje (=speelgoed) te beloven uit Parijs, maar in heel Parijs zijn we de hele dag geen enkele speelgoedwinkel tegengekomen, alleen de Disney Store op de Champs Elysées, die ik gezien heb vanuit de bus. Normaal gezien zou ik dit niet eens overwegen, maar omdat de Prinsjes nu maar blijven doorzeuren en heel deze trip toch voor hen is, gaan we toch daar heen. In geen enkel andere winkel op de Champs Elysées is het zo druk als in de Disney Store, ongelofelijk ! De Prinsjes weten niet waar eerst te kijken, Cars of Spiderman of toch maar Planes ? Ze weten niet wat kiezen. Uiteindelijk komen we buiten met twee autootjes van Cars, lego en een quad van Spiderman en een klein vliegtuigje van Planes, zo is iedereen tevreden en mijn portemonnee niet al te leeg.
Het is bijna avond en de jongens beginnen een beetje vervelend te doen omdat ze moe zijn. We besluiten om nog te eten in de buurt van de Champs Elysées en dan naar huis, want dat is toch nog een dikke drie uur rijden.
Ik had een beetje schrik om een city trip te doen met de Prinsjes, maar ik moet zeggen dat het me heel goed bevallen is. Het was super om Parijs te zien door de ogen van twee kleuters en de jongens zelf hebben er volgens mij ook enorm van genoten. Ons oudste Prinsje zei tijdens het eten op onze eerste avond letterlijk dat hij het tof vond om zo eens alleen met ons viertjes weg te zijn, samen te zijn.
Voor al wie met kleine kinderen op city trip gaat : plan niet te veel activiteiten in, laat de kinderen zelf iets kiezen en stel je open voor dingen die je op het eerste gezicht zelf niet geneigd bent om te doen, die dingen zijn misschien net het leukste voor je kinderen! En vooral : geniet !
