Dag Opa

Dag lieve sterke man met de grote snor.  Hoewel je de laatste tijd flink vermagerd was, zal ik me je zo altijd blijven herinneren, als een grote man met een grote snor en een grote bril, de opa uit mijn kindertijd.

Mijn broer en ik vonden het altijd heerlijk om bij jou en oma te blijven slapen.  Jij ging dan met ons om koekjes en snoepjes en de avond zelf mochten we daar zoveel van opeten als we konden.  We keken samen naar James Bond en avonturenfilms, dronken spa citroen en mochten laat opblijven.  

Je vertelde graag en vaak over je verleden.  Ooit had je met Jef Burm een circus act gedaan op de grote markt in Sint-Niklaas, je kon goed zwemmen en wou graag piloot worden, maar je ogen besloten daar anders over.  Na je schooltijd leerde je oma kennen en samen met haar nam je de winkel  van Bobonne over.  Dat moet niet makkelijk geweest zijn, Bobonne kennende, je schoonmoeder die constant op je vingers zat te kijken ;-) .  De zaak groeide uit tot een succesvolle winkel die tot op vandaag nog altijd bestaat. Misschien een beetje te lang, maar als er op het nieuws weer gepraat werd over dat de belgen langer aan het werk moeten blijven, dan moest ik altijd aan jou denken, aan hoe je op je tachtigste nog altijd bezig was met de zaak.  Door de zaak heb je misschien niet zo veel van het leven buiten het werk kunnen genieten, maar dat was jullie keuze...

Je droom om te vliegen heb je uiteindelijk ook waargemaakt.  Je werd piloot van een sportvliegtuigje, een Cessna.  Je vertelde vaak over je avonturen met de andere piloten en hoe je mama en Bobonne ook wel eens mee in de lucht nam. Hoe je, om je schoonmoeder een beetje te treiteren, dan loops deed en heel laag over de snelweg vloog, die toen nog niet zo druk was als vandaag,  om net op tijd weer op te trekken. Volgens mij was dit de beste tijd van je leven.

Jij en Oma hebben me Brussel leren kennen, waar ik nu nog altijd woon.  Dankzij jullie heb ik de charme van onze hoofdstad ontdekt en voel ik me er thuis.  Op zondag namen jullie me vaak mee om een beetje te gaan wandelen en daarna te gaan eten in restaurant La Roue d'Or, waar je koperen naamplaatje als voorzitter van een Europese vakorganisatie nog altijd hangt.  Daar was je zo trots op, jouw naam te midden van namen van andere grote mijnheren.  Van jullie mocht ik dan wijn drinken, een voorgerecht, hoofdgerecht én ook nog eens een nagerecht nemen, super vond ik dat ! 

Trots was je ook toen eerst Ruben, je achterkleinzoon, werd geboren en daarna Oscar, mijn twee Prinsjes. Ook aan hen vertelde je graag over je passie, vliegen, maar het is er helaas nooit van gekomen om samen naar de vliegtuigen te gaan kijken.  Zij waren graag bij jou, vooral Ruben.  

Je was echtgenoot, papa, opa en bompa.  Oma, je kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen zullen je missen.  

Ga nu maar, vlieg maar naar de sterren en doe er de groeten aan Oma Vrasene en Nonkel Gaston.