vrijdag 21 maart 2014

Verlangen

Dit weekend las ik ergens in de krant dat je pas gelukkig kan worden als je verlangen los laat...  Hier moest ik even bij stil staan.  Je kunt pas gelukkig worden als je verlangen naar dingen die je niet hebt, los laat .  Ik moet bekennen dat ik me schuldig maak aan het verlangen naar iets wat ik heel graag wil, maar heel waarschijnlijk niet meer kan hebben. Het is moeilijk om dit verlangen opzij te zetten en door te gaan.
Het zit zo, ik wil heel graag nog een derde kindje, maar mijn Droomprins ziet dit helemaal niet meer zitten. Bij het idee alleen al panikeert hij en ziet hij heel ons leven zoals we het nu kennen in duigen vallen. Rationeel gezien begrijp ik hem wel. Hij is een stukje ouder dan ik en heeft zijn deel aan kinderen opvoeden ruimschoots volbracht, maar emotioneel gezien kan ik het nu nog niet van me af zetten.  Ik verlang er zo erg naar, dat het soms alle andere gedachten overheerst en dat ik aan niks anders meer kan denken dan aan nog een baby.  Hoe ga je dan verder?  Een gulden middenweg is er niet, het is een kind of geen kind, een half kind zou een beetje sneu zijn, niet? We praten en praten, maar geraken er, naar mijn mening, niet uit.  Voor Droomprins is het duidelijk : Njet, maar ik vraag me af waarom ik mijn verlangen dan zomaar opzij zou moeten zetten.  En daar zijn we weer bij dat woordje, verlangen, en hoe mijn verlangen een probleem creëert, een situatie die mij een beetje ongelukkig maakt, terwijl ik alles heb om gelukkig te zijn en ik buiten dit onvervulde verlangen ook heel gelukkig ben.  Waarom blijf ik me dan zo vastklampen aan dit verlangen?


We hebben samen twee heel fijne Prinsjes, waar ik super trots op ben, maar toch heb ik het gevoel, diep in me, dat er iets ontbreekt. Ik wordt een beetje jaloers als ik bolle zwangere buiken of mama's en papa's zie met drie kindjes, dan denk ik : een derde erbij zal toch niet zo heel anders zijn dan twee?  We hebben het allemaal al eens meegemaakt en weten al een beetje beter hoe te reageren op de lastige momenten, waarom zou dit ons leven dan helemaal overhoop halen?
Ik zie mijn droomprins doodgraag en ik wil niet dat dit tussen ons in komt te staan, dus misschien moet ik mijn verlangen dan maar opzij proberen te zetten.  Makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik probeer...
Ik ben alleen bang dat dit verlangen steeds weer opnieuw naar boven gaat komen en wat dan?

Ruben

Oscar

Geen opmerkingen:

Een reactie posten