maandag 29 januari 2018

Een ietwat ongewone date night


Date night met de middelste ! Ik denk dat ik hier stiekem nog meer naar heb uitgekeken dan hij zelf.
Ruben is uit logeren bij een vriendje en volgende woensdag is er een ander vriendje dat bij ons komt, ook voor hem, dus was het tijd om Oscar eens in de watten te leggen en iets speciaals met hem te doen ! 


Normaal gezien had Ruben deze middag ook naar de zwemles gemoeten, maar omdat hij dus liever al eerder naar zijn vriendje ging, heb ik de les van hem overgenomen.  Onze jongens krijgen al een paar jaar privé-les met z'n tweetjes, dus als één van de twee niet kan dan neem ik graag hun plaats in.  Vergeet al wat je geleerd hebt als kind, nu zwemt men anders, en dat zal ik geweten hebben ook.  Mijn schoolslag ziet er tegenwoordig compleet anders uit, maar het voelt ook effectief beter aan. Oscar vindt het super dat ik met hem mee doe.  Hij zwemt trouwens mooier dan ik en houdt crawl veel langer vol.  Ik ga zo een beetje dood als ik meer dan 2 lengtes crawl moet doen ;-)

Na de zwemles trekken we naar de cinema.  We gaan naar Coco kijken.  Oscar houdt van dansen en zingen, dus ik dacht dat dit wel iets voor hem zou zijn.  We nemen een zakje met snoep en een drankje en installeren ons in onze zetels.  Geen volk, de zaal is zo goed als leeg.  Waar zijn al die Nederlandstalige cinemagangers van Brussel? Voor de film begint, is er eerst nog een kortfilm van Frozen.  Niet zo goed gekozen.  Het duurt een beetje lang, past echt niet bij deze film en Oscar vraagt zich zo stilletjes aan af of we wel in de juiste zaal zitten.  Na een half uur begint dan toch eindelijk onze film ! Echt een fantastisch mooi verhaal, met ontroerende momenten (vond ik toch en neen, ik heb echt niet gehuild, er zat een pluisje in mij oog;-)) en erg leuke muziek ! Oscar is mijn knuffelbeest, ook tijdens de film neemt hij geregeld mijn hand vast en krijg ik een kusje op tijd en stond.  Ik geniet even veel van zijn aandacht als van de film.  Wanneer we eindelijk buiten stappen is het eigenlijk best al wel laat, door die kortfilm dus.  Uiteraard zijn we onze paraplu in de zaal vergeten én regent het wanneer we buiten komen.  Vlug de tram op, waar mijn kaartje niet blijkt te werken en Oscar constant bang is om betrapt te worden op het niet hebben van een geldig vervoersbewijs.  Wat lijkt hij toch op mij ! Vroeger zou ik dit ook verschrikkelijk gevonden hebben.  Ik zou heel de tijd zenuwachtig om me heen gekeken hebben om te zien of er geen controleur opdook.  Ik heb wel betaald, maar het ticket werkt niet, tant pis, dat is niet mijn schuld en we zien wel wat er gebeurt, denk ik nu dus, maar vroeger echt niet.

Terug bij de auto, rijden we naar de Pizza Hut, want dat heb ik hem nu eenmaal beloofd.  Er is niet veel volk, maar toch moeten we lang wachten om te kunnen bestellen.  Wanneer we dan eindelijk bestellen, blijken er alleen nog maar large pan pizza's te zijn, dus moeten we allebei hetzelfde nemen.  Oscar eet liever de classic pizza, maar omdat hij persé in de Pizza Hut wil eten, bestellen we dan toch een large pan pizza Margherita.  Tijdens het wachten vertelt hij me honderduit over de Pokémonkaarten die altijd in zijn jaszakken zitten.  Ik begrijp er niks van, ze hebben hun geheel eigen systeem ontwikkeld met die kaartjes, de logica ervan ontgaat me, maar ik geniet van zijn gebabbel.  Zijn mondje staat niet stil en we praten over vanalles en nog wat.  De pizza komt en die is niet zo lekker, maar we eten er toch elk drie stukken van, zo'n honger hebben we en zo gezellig is het, dat het er eigenlijk niet toe doet wat we eten.

Eenmaal thuis mag hij nog een aflevering van The Flash kijken bij mij in bed, Droomprins slaapt toch al boven met Lewis, en dan gaan we slapen.  

Wat een heerlijk gezellige avond zo met ons tweetjes.  We zouden dit eigenlijk vaker moeten doen.  Een activiteit alleen met één van de grote jongens.  Zowel zij als wij genieten hier enorm van, maar we doen het niet zo vaak.  Nog iets om op ons programma te zetten de komende maanden ! 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten