Een moeilijk onderwerp ook. Een beetje in de taboesfeer. Iedereen heeft al gauw z'n mening klaar. Borst of fles, ga je gelijk voor flesjes word je scheef bekeken, maar borstvoed je na zes maand nog altijd, dan word je ook scheef bekeken. Moeilijk dus soms om in deze context je eigen weloverwogen keuzes te maken en je niks aan te trekken van sommige "goedbedoelde" adviezen.
Voor mij was het van in het begin van de zwangerschap duidelijk dat ik deze derde keer opnieuw voor borstvoeding zou gaan. Je mag het niet zeggen (borstvoedingsmaffia !), maar borstvoeding is het beste voor je kind. Kunstvoeding is goed, maar borstvoeding is beter. Dat is wetenschappelijk bewezen en staat als een paal boven water. Uiteraard zijn er nog tal van andere factoren, waardoor de keuze weer niet zo zwart wit is. Hoe voel je je er zelf, als mama, bij ? Want jij gaat het uiteindelijk wel moeten doen. Voor de baby is het belangrijkste dat hij een ontspannen, zichzelf niks verwijtende moeder heeft. Lees je in, informeer je, maak een keuze en ga ervoor !
Ik vind het ontzettend moeilijk om hierover te schrijven zonder op iemands tenen te trappen. Ik ben duidelijk pro-borstvoeding en sta er soms van versteld dat sommige vrouwen het hebben over een druk die ze ervaren om zelf voor borstvoeding te gaan en hoe ze zich veroordeeld voelen door anderen (moeders) als ze uiteindelijk voor flesvoeding gaan. Dit is een keuze die ieder voor zich moet maken en waar niemand anders een oordeel over moet vellen.
Maar ik, als borstvoedende moeder, ervaar het in de dagelijkse praktijk net andersom, dat de maatschappij gemaakt is op maat van de flesvoedende moeders. Na 15 weken moeten we terug aan het werk. Als je gestart bent met borstvoeding, is dit pas het moment dat het voeden net lekker begint te lopen. Daarvoor is het vooral veel zoeken, dagen doorbrengen op de zetel of in bed met het voeden van je baby, pijnlijke stuwing, lekkende borsten, kloven. Als je dan terug gaat werken, moet je kolven, want anders gaat het bergaf met je productie en is het gedaan met de borstvoeding. Dus op je werk kolven, de verzorgsters op de crèche ervan proberen overtuigen dat om de twee uur een kleiner flesje geven, beter werkt dan om de vier uur een grote fles. 's Avonds al je gerief afwassen en weer klaar leggen om weer mee te nemen de dag erna. Soit, veel werk dus.
Lewis is nu 20 maanden en nog altijd zot van zijn mamamelkje. Nooit gedacht dat we het zo lang zouden volhouden, maar ik denk dat je me ondertussen wel een langvoedster kan noemen ;-) Mijn peuter is borstverslaafd en is er trots op ! Te pas en te onpas probeert hij mijn borst uit mijn kleren te halen om een slokje te nemen. "Bosht, bosht" zegt hij dan, vaak vergezeld van de woordjes "niam niam".
Op de crèche kan (moet) hij, sinds hij bij de peuters zit, een hele dag zonder melk, maar als we dan 's avonds thuiskomen, dan gaat zijn handje gelijk onder mijn blouse, naar mijn borst en weet ik dat het tijd is om ons op de zetel te installeren en hem te laten drinken. Thuis drinkt hij nog heel regelmatig, soms een paar slokken, soms langer. Als hij zich pijn heeft gedaan, dan kan ik hem troosten met een slokje, als hij moe begint te worden dan wil hij ook drinken. Thuis is mamamelk toch nog altijd zijn lievelingskostje !
Sinds twee weken slaapt mijnheertje in zijn eigen bed. Tot vorige week sliepen we met ons drietjes in het grote bed. Lewis en ik aan elkaar geplakt, manlief op het uiterste randje van het bed. Lewis dronk 's nachts nog veel. Heel veel, zo veel dat ik er vorige week ineens niet meer tegen kon. Meer dan anderhalf jaar lang heb ik enkel waakslaapjes gedaan. Ik sliep wel tussen het drinken door, maar nooit echt heel diep. Soms lag hij zo lang aan de borst dat ik er ongemakkelijk van werd. Ik wou nog niet stoppen met de borstvoeding, maar ik wou wel mijn nachten een beetje voor mezelf terug. Dus nu slaapt Lewis in zijn eigen bedje op zijn eigen kamer en manlief slaapt voorlopig op een matras naast het bed. Als Lewis wakker wordt, probeert hij hem eerst opnieuw zelf te doen inslapen, maar als dat niet lukt, dan Whatsappt hij naar mij en dan ga ik naar boven om de borst te geven. Gemiddeld zo'n twee keer per nacht. Een heel stuk minder dus dan ervoor ! Ik slaap zowaar diep, zo diep dat ik de berichtjes soms niet hoor en pas wakker word wanneer ik Lewis hoor schreeuwen. En wat geniet ik hier van ! Het hele bed voor mij alleen, liggen in de houding die ik wil en niet constant te moeten luisteren of ik iemand hoor of voel. Zalig ! Voor manlief is het nu een beetje minder, maar na 20 maanden vind ik dat het nu zijn beurt is om 's nachts zijn verantwoordelijkheid op te nemen ;-) , waarvoor dank ! Hopelijk kunnen we dit binnenkort ook beetje bij beetje afbouwen en slaapt iedereen weer in zijn eigen bed.
Ik krijg nu vaak de vraag wanneer ik ga stoppen met de borstvoeding. Wel, ik heb daar eigenlijk geen antwoord op. We zullen wel zien, denk ik dan. Zo lang Lewis aangeeft dat hij het nog wil, en dit kan op een manier die ook mijn grenzen respecteert, dan gaan we door ! Op zijn 18de zal hij echt niet meer aan de borst hangen, daar ben ik wel zeker van ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten