vrijdag 29 november 2013

Mooie lijven

Ik zit al een tijdje te twijfelen of ik deze post zou plaatsen.  Hij gaat namelijk niet over de Prinsjes, maar over mezelf, over iets waar ik al een tijdje mee rondloop.
De laatste tijd bots ik regelmatig op blogs en websites die mama's willen aanzetten om gewicht te verliezen, om zo snel mogelijk hun slanke lijn van voor de zwangerschap weer terug te vinden.  De "supermama's" die zo'n blogs schrijven, beweren dat dit nodig is voor je gezondheid en je eigenwaarde, je kan toch geen "Olifant" blijven ! Je hebt enkel wilskracht en inzet nodig om tot het gewenste resultaat te komen.  Ze staan op om vijf uur 's ochtends om te sporten voordat de kinderen wakker worden, letten op hun voeding, runnen een zaak en hebben daarnaast blijkbaar ook nog tijd om voor hun kinderen te zorgen...  Ook celebrities die kindjes krijgen hebben in no time hun mooie lijven weer terug, zonder enig spoortje van de voorbije zwangerschap.  Bekende Vlamingen worden in de "pers" geprezen als ze een paar maanden na de bevalling weer in topvorm zijn.  Je krijgt het idee dat dit voor ons, gewone vrouwen, ook zo makkelijk zou moeten gaan.  Dat het een must is om zo snel als mogelijk iets aan je lijn te doen.
Over het algemeen ben ik niet ontevreden met mijn lichaam, na mijn twee zwangerschappen is er 10 kilo aan blijven plakken, maar meestal vind ik dit niet zo erg. Behalve als ik zo'n blogs of artikels lees, dan voel ik me plots een zwakkeling omdat ik blijkbaar niet over voldoende wilskracht beschik om weer terug te worden wie ik was vóór de Prinsjes. Omdat ik blijkbaar niet over voldoende tijd/zin/energie beschik om dat allemaal voor elkaar te krijgen.  Maar als ik er dieper over nadenk dan besef ik dat het, voor mij althans, niet mogelijk is om weer terug te worden wie ik was, die persoon bestaat niet meer, die persoon is geëvolueerd naar een mama met twee Prinsjes, fier op wat haar lijf voor elkaar heeft gekregen.  En de sporen daarvan neem ik er graag bij !  Ik hoef de ideale maten niet, zolang ik zelf maar tevreden ben met hoe ik eruit zie en ik me goed en gezond voel. Op een van die sites las ik dat de man van één van die vrouwen haar een paar weken na de bevalling vroeg wanneer ze iets aan die kilo's ging doen...  Ik prijs me gelukkig met mijn Droomprins, die me nog altijd even mooi vindt en elk kilootje aan mijn lijf adoreert.  
Gelukkig zijn er ook een paar projecten en blogs die vrouwen willen tonen zoals ze echt zijn, niet alleen perfecte lichamen, maar echte lijven in al hun schoonheid, dik en dun en alles daar tussenin.  
The Nu Project is één van die sites waar ik met een glimlach op het gezicht naar kijk.  De fotograaf toont naakte vrouwen op plaatsen waar ze zich op hun gemak voelen.  Die vrouwen zijn trots op hun lichaam en dat stralen ze uit op de foto's.  Op A Beautiful Body Project vind je verhalen en foto's van/over mama's en hun ervaringen met hun nieuwe lijf na een zwangerschap.  Beide sites maken me blij. Iedereen zou gewoon moeten doen waar hij zich goed bij voelt.  Is dat na de bevalling direct aan je lichaam gaan werken, dan is dat goed. Is dat goed voor jezelf zorgen, maar zonder per se die kilo's te moeten verliezen, dan is dat ook goed.  Ik hou gewoon niet van het feit dat vrouwen zich verplicht zouden moeten voelen om ook maar iets te doen. Voilà !

Geen opmerkingen:

Een reactie posten